https://www.instagram.com/anna_maria_kolodziejczyk/
http://annakolodziejczyk.tumblr.com/
Malarka, kuratorka, dydaktyczka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Członkini Fundacji Sztuki Współczesnej Art Transparent. W latach 1999–2005 studiowała na Wydziale Malarstwa i Rzeźby krakowskiej i wrocławskiej ASP. Laureatka kilku konkursów, m. in: Nagroda Prezydenta Wrocławia w 8. Krajowym Konkursie Malarstwa im. Eugeniusza Gepperta (2007). Autorka tekstów o sztuce. Od 2008 r. współkuratorka Przeglądu Sztuki SURVIVAL. Laureatka kulturalnej nagrody Gazety Wyborczej WARTO 2010 w dziedzinie sztuki wizualne. Stypendystka programu Kultura polska na świecie Instytutu Adama Mickiewicza (2016).
ARTIST STATEMENT
Od 2017 r. realizuję cykl malarski, który zawdzięcza swój tytuł książce Alaina de Bottona „Architektura szczęścia” (“Architecture of Happiness”) będącej złożonym traktatem o wpływie architektury i wzornictwa na psychiczną kondycję człowieka. Refleksje de Bottona wybrzmiewają jako rozbudowane credo mojej malarskiej twórczości, począwszy od stwierdzenia, że architektura „nawet w swoich najdoskonalszych formach zawsze będzie słabym i niedoskonałym protestem przeciwko stanowi rzeczy”, a także, że „budynki rozprawiają o demokracji lub arystokracji, o otwartości bądź arogancji, o sympatii dla przyszłości lub tęsknocie za przeszłością”. Wszystkie te sformułowania wyrażają mój stosunek do jakości estetycznych referowanych przez określone epoki i style w architekturze XIX i XX wieku. Entropia stanowi obiekt kulturowej obsesji, która przenika sztukę dążącą do tego, by uczynić przedmiotem przekazu własne czasy i zachodzące zmiany. Architektura jest sztuką definiowaną poprzez swoją funkcję, której jej odwrotność – ruina – z oczywistych powodów nie spełnia. Tym, co interesuje mnie najbardziej, jest niejasny status ruin, które nie są architekturą, lecz jej pozostałością, szczątkami przeobrażającymi się w czasie i podlegającymi kolejnym fazom niszczenia, a każdy z tych etapów buduje odrębną jakość.